Endoprotezoplastyka stawu skokowego (NFZ/prywatnie)

Czym jest endoprotezoplastyka stawu skokowego?

Endoprotezoplastyka stawu skokowego jest procedurą chirurgiczną, która polega na wszczepieniu protezy stawu skokowego. Staw skokowy to połączenie kości strzałkowej, piszczelowej oraz kości skokowej. Jest to jedno z kluczowych połączeń stawowych, które umożliwia wykonywanie różnych ruchów, takich jak chód, bieganie, czy skakanie.

Z powodu urazów, chorób zwyrodnieniowych lub innych schorzeń, staw skokowy może ulec uszkodzeniu, co prowadzi do bólu i ograniczenia funkcji stawu. W przypadkach, gdy inne metody leczenia nie przynoszą ulgi, stosuje się endoprotezoplastykę, czyli wszczepienie protezy.

Procedura ta obejmuje usunięcie uszkodzonych części stawu skokowego i zastąpienie ich sztucznymi elementami protezy. Protezy stawu skokowego mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak metal, ceramika, czy tworzywa sztuczne, a wybór zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta oraz od preferencji chirurga.

Endoprotezoplastyka stawu skokowego jest stosunkowo rzadko stosowaną procedurą w porównaniu do endoprotezoplastyki stawu biodrowego, czy kolanowego, jednak może być niezwykle skutecznym sposobem leczenia zaawansowanych chorób stawu skokowego, przywracając pacjentowi mobilność i poprawiając jakość życia.

Pacjent ma prawo do wykonania zabiegu (w tym również planowanego) na NFZ w dowolnym województwie w Polsce, niezależnie od miejsca, w którym otrzymał skierowanie.

Zabieg endoprotezoplastyki stawu skokowego w ramach NFZ

Wskazania do wykonania zabiegu endoprotezoplastyki stawu skokowego

Główne wskazania do wykonania zabiegu to:

• Choroba zwyrodnieniowa stawu skokowego – zaawansowana choroba zwyrodnieniowa stawu skokowego, która prowadzi do znacznego bólu, sztywności stawu oraz ograniczenia funkcji.
• Postępujące choroby zapalne stawu skokowego, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) lub inne choroby stawów, które prowadzą do uszkodzenia chrząstki stawowej i kości.
• Uszkodzenia pourazowe stawu skokowego – zmiany w zakresie stawu skokowego w następstwie ciężkich urazów, takie jak złamania, które nie mogą być skutecznie leczone zachowawczo.
• Przewlekłe bóle stawu skokowego – bóle, które nie ustępują po zastosowaniu innych metod leczenia, takich jak leki przeciwbólowe, fizjoterapia czy zastrzyki.

Endoprotezoplastyka stawu skokowego – przeciwwskazania:

Endoprotezoplastyka stawu skokowego, podobnie jak każda inna operacja, może mieć swoje przeciwwskazania, które mogą wpływać na decyzję o jej wykonaniu. Przeciwwskazania te mogą obejmować:

Przeciwwskazania bezwzględne:

• Zakażenie – obecność aktywnego zakażenia w organizmie, zwłaszcza w okolicach stawu skokowego, jest przeciwwskazaniem do wszczepienia protezy ze względu na ryzyko rozprzestrzenienia się infekcji.

Przeciwwskazania względne:

• Niedostateczna jakość kości – niekiedy struktura kości w okolicach stawu skokowego może być zbyt słaba, aby stabilnie osadzić protezę.
• Zaburzenia układu krążenia – choroby układu krążenia mogą zwiększać ryzyko powikłań związanych z operacją, takich jak zakrzepica, czy problemy z gojeniem się ran.
• Znaczące uszkodzenia tkanek miękkich – jeśli wokół stawu skokowego występują znaczące uszkodzenia tkanek miękkich, mogą one utrudniać przeprowadzenie operacji.
• Zbyt duże deformacje anatomiczne stawu skokowego – w przypadku gdy staw skokowy uległ bardzo dużym deformacjom lub odkształceniom, może być trudno lub niemożliwe umiejscowienie protezy w sposób, który zapewni jej stabilność i odpowiednie funkcjonowanie
• Zbyt duża aktywność pacjenta – osoby prowadzące bardzo aktywny tryb życia, szczególnie uprawiające sporty wysokiego ryzyka lub wymagające dużego obciążenia stawu skokowego, mogą nie być odpowiednie do zabiegu, ponieważ proteza może nie wytrzymać takiej intensywnej aktywności.

Endoprotezoplastyka stawu skokowego jest zabiegiem, który niesie ze sobą ryzyko powikłań, ale może znacząco poprawić jakość życia pacjentów, którzy cierpią z powodu przewlekłego bólu
i ograniczenia ruchomości stawu skokowego. Decyzja o przeprowadzeniu operacji jest podejmowana po dokładnej ocenie stanu zdrowia pacjenta oraz rozważeniu wszystkich możliwych opcji leczenia.

Jak wygląda kwalifikacja do zabiegu?

Kwalifikacja do zabiegu endoprotezoplastyki stawu skokowego jest kompleksowym procesem, który wymaga szczegółowej analizy stanu zdrowia pacjenta oraz zaawansowania choroby stawu skokowego. Przed podjęciem decyzji o operacji, lekarze ortopedii przeprowadzają dokładną diagnostykę i ocenę kliniczną.

Podstawowe kryteria kwalifikacyjne obejmują ocenę skuteczności dotychczasowego leczenia zachowawczego, takiego jak fizjoterapia, czy leki przeciwbólowe. Brak poprawy lub znaczną niepełnosprawność związana z chorobą stawu skokowego jest wskazaniem do aloplastyki.

Decyzja o endoprotezoplastyce stawu skokowego opiera się także na ocenie objawów klinicznych, takich jak ból, ograniczona ruchomość stawu oraz wpływ na codzienne funkcjonowanie pacjenta. Dodatkowo, badania obrazowe, takie jak zdjęcia rentgenowskie, tomografia komputerowa (TK), czy rezonans magnetyczny (MRI), są istotne dla potwierdzenia zaawansowania choroby stawu skokowego i wskazań do operacji.

Przygotowanie i przebieg zabiegu

Przygotowania do zabiegu obejmują ocenę ogólnego zdrowia pacjenta, omówienie potencjalnych komplikacji i oczekiwanych rezultatów. Pacjent jest starannie przygotowywany do zabiegu operacyjnego.

Podczas samej endoprotezoplastyki stawu skokowego, która zazwyczaj jest wykonywana w znieczuleniem podpajęczynówkowym, chirurg wykonuje cięcie nad stawem skokowym, aby uzyskać dostęp do stawu i przygotować go do implantacji protezy. Usuwane są uszkodzone struktury stawowe, które są przyczyną bólu i ograniczeń ruchowych.

Po implantacji protezy, chirurg dokładnie sprawdza jej umiejscowienie i stabilność, zapewniając, że staw jest odpowiednio przygotowany do rehabilitacji. Proces rehabilitacji jest kluczowy dla pełnego powrotu pacjenta do aktywności fizycznej i normalnego funkcjonowania.

Zalecenia po zabiegowe

Po zabiegu ważne jest unikanie nadmiernego obciążania stawu skokowego przez określony czas, zgodnie z zaleceniami lekarza. Pacjent jest również kierowany na fizjoterapię, która pomoże wzmocnić mięśnie wokół stawu i przywrócić jego pełną ruchomość, niwelując przykurcze. Ćwiczenia te są stopniowo wprowadzane, zgodnie z postępem rekonwalescencji.

W okresie pooperacyjnym, pacjent może potrzebować wsparcia w codziennych czynnościach, takich jak chodzenie, czy wykonywanie prostych czynności domowych. Ważne jest, aby regularnie monitorować postępy i skrupulatnie przestrzegać zaleceń lekarskich dotyczących rehabilitacji i dalszej opieki.

W przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów, takich jak nasilający się ból, obrzęk lub zmiany w funkcjonowaniu protezy, pacjent powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Regularne wizyty kontrolne są również istotne, aby ocenić postęp rekonwalescencji i dostosować dalsze zalecenia terapeutyczne.

Podsumowując, przestrzeganie zaleceń pooperacyjnych jest kluczowe dla sukcesu procesu leczniczego endoprotezoplastyki stawu skokowego. Dbałość o prawidłową rehabilitację oraz świadome podchodzenie do procesu usprawniania znacząco wpływa na szybkość powrotu do aktywności i poprawę jakości życia pacjenta po zabiegu.