Kategoria: Bez kategorii

Jest nam niezmiernie miło poinformować, że wczoraj, 1 lutego 2024 r., w Szpitalu św. Rafała nastąpiło uroczyste otwarcie drugiej Pracowni Endoskopii, którą wyposażyliśmy w profesjonalny sprzęt umożliwiający przeprowadzanie precyzyjnych zabiegów diagnostyczno-terapeutycznych.

Dzięki nowej przestrzeni będziemy w stanie zapewnić skuteczną diagnostykę i leczenie schorzeń przewodu pokarmowego większej liczbie Pacjentów. W ramach Pracowni przeprowadzamy takie badania jak gastroskopia i kolonoskopia – są one niezwykle ważne dla profilaktyki, zwłaszcza w kontekście raka jelita grubego. Badanie kolonoskopowe wykonujemy w znieczuleniu ogólnym w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia.

,,Naszym priorytetem jest profilaktyka, aby w razie potrzeby na jak najwcześniejszym etapie postawić diagnozę i bez zbędnej zwłoki włączyć odpowiednie leczenie. Dlatego też z radością ogłaszam otwarcie drugiej pracowni endoskopii w Szpitalu św. Rafała, należącym do Grupy Scanmed. Widzimy potrzebę zaspokojenia rosnących potrzeb diagnostycznych naszych Pacjentów, dlatego rozwijając placówki ogromną uwagę zwracamy na obszary, które takiego wsparcia wymagają. Choroby układu pokarmowego, takie jak choroby zapalne czy nowotwory jelit stanowią aktualnie znaczne wyzwanie zdrowotne na skalę globalną. Stres, genetyka, ale też palenie tytoniu, spożycie alkoholu czy uboga dieta wpływają na zwiększoną zachorowalność w tym obszarze. Dzięki nowej przestrzeni będziemy w stanie zapewnić skuteczną diagnostykę i leczenie większej liczbie Pacjentów.’’ – mówi Andrzej Podlipski, Prezes Grupy Scanmed.

”Badania endoskopowe są kluczowe dla wczesnego wykrywania chorób przewodu pokarmowego. Regularne wykonywanie badań pozwala na skuteczną diagnostykę i jednoczasowe leczenie w początkowych stadiach choroby. Cieszę się, że stworzyliśmy nową przestrzeń z profesjonalnym sprzętem, wyszkolonym personelem, dzięki której będziemy w stanie zwiększyć dostępność tych badań. Dodatkowo w ramach pracowni będziemy mogli wykonywać zaawansowane terapeutyczne zabiegi endoskopowe. Kwestią dla nas priorytetową jest skuteczne diagnozowanie i leczenie wszelkich nieprawidłowości przewodu pokarmowego, gwarantując przy tym Pacjentom bezpieczną opiekę medyczną.’’ – dodaje dr n. med. Szymon Pietruszka, specjalista chirurgii ogólnej i Kierownik Pracowni Endoskopii w Szpitalu św. Rafała w Krakowie.

Symboliczną wstęgę przeciął Andrzej Podlipski, Prezes Grupy Scanmed wraz z Dyrektorem Szpitala Iwoną Kazek oraz Kierownikiem Pracowni Endoskopii dr. n. med. Szymonem Pietruszką.

Z dumą pragniemy ogłosić, że podczas wczorajszej gali wręczenia nagród „Sukces Roku w Ochronie Zdrowia – Liderzy Medycyny”, dr n. med. Jarosław Pawlik, ordynator Oddziału Klinicznego Anestezjologii i Intensywnej Terapii Szpitala św. Rafała, odebrał wyróżnienie w kategorii „Menedżer Roku 2023 w Ochronie Zdrowia – Placówki prywatne”.

Cieszymy się, że umiejętności dr. n. med. Jarosława Pawlika oraz jego zaangażowanie w rozwój naszego szpitala zostały docenione przez branżę medyczną.

Wydawnictwo Termedia oraz redakcje „Menedżera Zdrowia” i „Kuriera Medycznego” już po raz dwudziesty trzeci wręczyły nagrody osobom i podmiotom wyróżniającym się w polskiej medycynie – jesteśmy dumni, że dr n. med. Jarosław Pawlik z Grupy Scanmed znalazł się w tym zestawieniu.

Serdecznie gratulujemy wszystkim zwycięzcom oraz życzymy dalszych sukcesów.

Endometrioza to choroba przewlekła, która występuje w od 2 do 10% populacji kobiet, a jej zwiększone występowanie obserwujemy u Pacjentek, które leczą się z powodu niepłodności. Wtedy wynosi ono nawet 30-40% – opowiada dr Paweł Gruszecki, specjalista położnictwa i ginekologii oraz ginekologii onkologicznej, Koordynator Ginekologii Onkologicznej i Uroginekologii w Szpitalu św. Rafała w Krakowie.

Panie Doktorze czym jest endometrioza?  

Dr Paweł Gruszecki: Endometrioza wg aktualnych badań to choroba związana z występowaniem tkanki endometrialnej, czyli błony śluzowej macicy, poza jej normalnym miejscem występowania –  macicą. Tak naprawdę może ona znajdować się w różnych miejscach organizmu: w jajnikach, otrzewnej, jelicie lub pęcherzu, a w wyjątkowych przypadkach także w płucach czy opłucnej. 

Z czego wynika występowanie endometriozy? Czy jest dziedziczona, uzależniona od stylu życia?  

Nie ma jednoznacznego określenia dokładnej przyczyny jej powstawania, a hipotezy są różne. Najczęstszą jest tzw. wsteczne przepływanie krwi w trakcie miesiączki do jamy brzusznej, gdzie złuszczona podczas menstruacji błona śluzowa zagnieżdża się i po jakimś czasie zaczyna dawać objawy. 

Jak do tej pory nie stwierdzono żadnego genu, który miałby odpowiadać za dziedziczenie tej choroby. Wiadomo natomiast, że w niektórych rodzinach występuje ona częściej. 

Jak wiele kobiet choruje na endometriozę?  

Według aktualnych statystyk na endometriozę choruje średnio co 10 kobieta. Zwiększone występowanie choroby obserwujemy u Pacjentek, które leczą się z powodu niepłodności i wynosi ono nawet 30-40%. 

Czy daje jakieś charakterystyczne objawy, które powinny zaniepokoić pacjentkę?  

Objawy endometriozy związane są z cyklem menstruacyjnym i powiązane są głównie z poziomem hormonów – przede wszystkim estrogenu. W związku z tym pojawiają się cykliczne, regularne bóle występujące przed, w trakcie i krótko po miesiączce. 

Tkanka endometrialna, która zagnieżdża się poza macicą reaguje podobnie, jak tkanka endometrialna w macicy, więc dochodzi do krwawień, stanów zapalnych, tworzenia się zrostów w obrębie miejsc, gdzie ta tkanka się znajduje, a to z kolei wiąże się ze znacznym dyskomfortem i bólem. 

Czy jeśli kobieta chodzi regularnie do ginekologa, lekarz jest w stanie wykryć tę chorobę na wczesnym etapie? W jaki sposób się ją diagnozuje?  

To zależy od tego jakie cechy wykazuje endometrioza. 

Może być bezobjawowa, kiedy Pacjentka nie ma żadnych dolegliwości i dopiero podczas badania kontrolnego lekarz stwierdza typowe dla endometriozy zmiany np.: torbiele. 

W przypadku endometriozy objawowej, badanie najczęściej wykazuje podejrzane zmiany i konieczna jest dalsza diagnostyka w celu potwierdzenia choroby. 

Może się też zdarzyć tak, że u Pacjentki występują silne dolegliwości, a odpowiedzialne za nie ogniska endometriozy są tak niewielkie, że prawie niezauważalne podczas badania ginekologicznego. 

Dlatego zawsze mając pacjentkę z podejrzeniem endometriozy, należy wykonać dodatkowo badania obrazowe. Najczęściej jest to USG ginekologiczne, które może zostać uzupełnione o rezonans magnetyczny. Ostateczne potwierdzenie daje jednak badanie histopatologiczne ognisk endometriozy pobranych podczas operacji, których czasami nawet badania obrazowe mogą nie wykazać. 

Co endometrioza zmienia w stylu życia pacjentek? Wymaga stosowania konkretnej diety, wykonywania określonych badań np. raz w roku?  

Wszystko uzależnione jest od dolegliwości, które endometrioza powoduje. Zdarzają się sytuacje, kiedy są one nieprzyjemne i powodują lekki dyskomfort, ale ostatecznie są akceptowalne przez pacjentkę. Może być też tak, ze dolegliwości ze względu na swoje nasilenie zmieniają  całkowicie funkcjonowanie kobiety.  Na szczęście, w prawie każdym przypadku mamy  możliwość pomóc pacjentce wdrażając różne formy leczenia:  terapie farmakologiczne, operacyjne, albo metody uzupełniające  m.in. odpowiednio dobraną dietę, zmianę aktywności fizycznej czy fizjoterapię.

Natomiast jeśli chodzi o standardowe postępowanie, niezbędne są regularne kontrole ginekologiczne, dostosowane do natężenia dolegliwości i zmian. Zdaje się, że wizyta u lekarza co 6 miesięcy jest w zupełności wystarczająca. Należy równocześnie pamiętać o regularnych badaniach, które są bardzo istotne ze względu na zwiększone ryzyko występowania u pacjentek z endometriozą raka jajnika, raka piersi oraz raka tarczycy. 

W jaki sposób leczy się endometriozę? Czy da się ją w ogóle wyleczyć czy pracuje się nad spowolnieniem lub zatrzymaniem rozwoju? Czy wystarczy farmakoterapia czy wymagana jest ingerencja chirurgiczna np. na zaawansowanym etapie rozwoju endometriozy?  

Endometrioza obecnie określana jest mianem choroby przewlekłej, takiej jak cukrzyca czy nadciśnienie.  

Całkowicie wyleczyć jej się nie da, natomiast tak jak wspominałem, możemy ograniczyć dolegliwości z nią związane. Do dyspozycji mamy leczenie farmakologiczne, czy to w formie leków przeciwbólowych, leków hormonalnych, jak również leczenie operacyjne. Oczywiście dużo mówi się o metodach tzw. komplementarnej medycyny, czyli uzupełniających terapię farmakologiczną czy operacyjną o odpowiednio dobraną dietę, ćwiczenia, fizjoterapię. 

Czy endometrioza jest równoznaczna z bezpłodnością? Czy może utrudnić zajście w ciążę?  

Proszę pamiętać, że choroba ta występuje u ok. 30-40% Ppacjentek z niepłodnością, więc automatycznie redukuje ona możliwość zajścia w ciążę. Nie można natomiast  jednoznacznie traktować tych pacjentek, jako bezpłodnych. 

Lek. Paweł Gruszecki

Specjalista ginekologii onkologicznej

Specjalista położnictwa i ginekologii

Koordynator Ginekologii Onkologicznej i Uroginekologii – Szpital św. Rafała w Krakowie

Ordynator Oddziału Ginekologii i Położnictwa – Szpital im. Rudolfa Weigla w Blachowni

Kiedy konieczne jest przeprowadzenie zabiegu endoprotezoplastyki biodra?

Dr n. med. Tomasz Pardała: Najczęstszym wskazaniem są zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe, generujące olbrzymie dolegliwości bólowe pacjenta. Łączy się to również z dużą dysfunkcją ruchu znacznie obniżającą jakość życia. Dominują pacjenci starsi wiekiem, ale sam problem może dotyczyć również osób młodszych, u których zmiany zwyrodnieniowe są wtórne w stosunku do innego problemu medycznego. To mogą być zarówno 20. jak i 40-latkowie. Oczywiście oczekiwania pacjentów młodszych są o wiele wyższe i wiążą się z chęcią normalnej aktywności życiowej ze sportem włącznie. Ważne jest zatem, żeby implanty dopasowane były do oczekiwań ruchowych pacjenta. Niestety, medycyna nie potrafi dostarczyć rozwiązań materiałowych, które sprostałyby oczekiwaniom 30-latka i wystarczyły do końca jego dni. Niemniej możemy zaproponować tym pacjentom najbardziej wytrzymałe materiały, dające największą szansę na bezawaryjny okres użytkowania.

Od jakich czynników zależy wytrzymałość protezy?

Na czym polegają główne korzyści dla pacjenta z przeprowadzenia zabiegu endoprotezoplastyki z dostępu przedniego?

Pacjenci często pytają, co dla mnie będzie najlepsze. Trudno pacjentowi podjąć merytoryczną dyskusję, a tym bardziej doradzać lekarzowi. Elementy, które wpłyną na finalny efekt są dwa. Rodzaj protezy i materiał, z którego jest zrobiona oraz sposób przeprowadzenia operacji. Pojęcie, które jest konieczne do zrozumienia tego zagadnienia to sformułowanie „odsetek rewizji”. Oznacza to, jak często musimy pacjenta po wszczepieniu protezy ponownie operować. Oczywiście im ten odsetek mniejszy, tym dane rozwiązanie lepsze. Protezę stawu biodrowego możemy wszczepić rozcinając tkanki pacjenta od przodu, od boku oraz tyłu. Upraszczając: im bardziej do tyłu, tym więcej należy przeciąć, aby dostać się do środka. Stosując dostęp przedni nie ma potrzeby przecinania jakiegokolwiek mięśnia, w przeciwieństwie do dostępu bocznego lub tylnego. W dostępie przednim przecinamy jedynie skórę oraz powięź, a mięśnie rozchylamy podobnie jak rozchylamy żaluzje, żeby zobaczyć co jest za oknem. Po osadzeniu protezy, mięśnie puszczamy, podobnie jak wspomniane żaluzje, które wracają na swoje miejsce. Dzięki temu nie ma potrzeby zszywania przeciętych mięśni jak to ma miejsce w innych dostępach operacyjnych.

Czy sposób dostępu w trakcie zabiegu ma znaczenie dla pacjenta?

Czy dostęp przedni to nowa technika?

Faktycznie w niektórych mediach dostęp przedni jest prezentowany jako odkrycie lub przełom w ortopedii. Na świecie oraz w Polsce stosowany jest jednak od wielu lat. Również przeze mnie. Ponieważ technicznie jest bardziej wymagający, jest też mniej popularny. Jednak coraz chirurgów w różnych ośrodkach ortopedycznych zmienia swoją technikę na dostęp przedni i nie chce już wracać do poprzedniej. Gdy już opanujemy tą technikę, nie chcemy innej.

Czy każdy lekarz może wykonać tę procedurę?

Do przeprowadzenia operacji z dostępu przedniego konieczne jest stosowne przeszkolenie oraz odpowiednie narzędzia operacyjne, które zdecydowanie ułatwiają tę operację, a w niektórych przypadkach są niezbędne. Rodzaj stołu operacyjnego również ma tu znaczenie. Niemniej najważniejszy jest zwykle element ludzki. Nie należy zapominać również o właściwej współpracy pomiędzy chirurgiem a anestezjologiem na sali operacyjnej,  a później już w oddziale z zespołem rehabilitacyjnym. Jeśli do tego dodamy odpowiednią motywację oraz zrozumienie problemu przez pacjenta, otrzymamy wyśmienity wynik całości. Na koniec dodam, że niestety niezależnie od dostępu operacyjnego, rodzaju protezy oraz wyszkolenia zespołu pozostają wciąż te same problemy dotyczące protez stawu biodrowego. Są to przede wszystkim ryzyko infekcji,  obluzowania implantu oraz jego zużycia. Nie należy o nich zapominać.

Kto może skorzystać z tej metody? Czy jest dostępna dla każdego pacjenta?

Teoretycznie tak, ale oczywiście pewne typy sylwetki oraz sposób umięśnienia ułatwiają lub też utrudniają to zadanie. Mężczyźni z dużą masą mięśniową z pewnością wymagają większych umiejętności od chirurga, podobnie jak i pacjenci otyli. Decyzją chirurga jest, czy poradzi sobie z takimi warunkami anatomicznymi, co  wiąże się z koniecznością większego wysiłku operacyjnego oraz większej sprawności manualnej. Niemniej my staramy się pomóc każdemu pacjentowi, proponując dostęp przedni (DAA – direct anterior approach)

Panie doktorze, a co Pana pacjenci robią już po operacji? Jak funkcjonują?

Dr n. med. Tomasz Pardała, specjalista ortopeda w Polsce i Wielkiej Brytanii, doktor nauk medycznych, kierownik Kliniki Ortopedii Wydziału Lekarskiego i Nauk o Zdrowiu w Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, z siedzibą w Szpitalu Św. Rafała w Krakowie. Specjalizuje się w leczeniu dużych stawów: barku, biodra i kolana, gdzie wykonuje USG oraz pełny zakres operacji. W szczególności operacje artroskopowe, operacje ratujące przed wszczepieniem protez stawów, jak również operacje wszczepiania tych protez.  Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie obronił pracę doktorską. Doświadczenie zawodowe zdobywał w Polsce i za granicą (Anglia, Szkocja).