Lek. med. Michał Paciorek – urolog

Lek. med. Michał Paciorek jest absolwentem Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach – na co dzień pracuje jako rezydent w Oddziale Klinicznym Urologii i Urologii Onkologicznej Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie.

Zajmuje się ustalaniem diagnostyki oraz leczeniem chorób dróg moczowych. Doskonali także swoje umiejętności, zwłaszcza w dziedzinie urologii małoinwazyjnej i laparoskopowej.

Lek. med. Michał Paciorek zajmuje się leczeniem takich chorób jak:

  • Krwiomocz
  • Zaburzenia oddawania moczu
  •  Zapalenie pęcherza moczowego
  • Wodonercze
  • Zapalenie najądrza i jądra
  • Stulejka
  • Wodniak jądra
  • Infekcje dróg moczowych
  • Rak jądra
  • Gruczolak prostaty
  • Nietrzymanie moczu
  • Rak pęcherza moczowego
  • Rak prostaty
  • Kamica moczowa
  • Choroby układu moczowego
  • Zapalenie prostaty
  • Częste oddawanie moczu
  • Choroby urologiczne
  • Rak gruczołu krokowego
  • Łagodny rozrost prostaty
  • Choroby męskich narządów płciowych
  • Kamica nerkowa
  • Przerost prostaty
  • Kolka nerkowa
  • Choroby nerek
  • Nowotwory układu moczowego
  • Rak prącia

Znajomość języków

  • Polski,
  • Angielski

W Szpitalu św. Rafała można zapisać się na prywatną wizytę u lek. med. Michała Paciorka – pierwsza wizyta trwa od 20 do 30 minut i obejmuje zebranie wywiadu, postawienie diagnozy i ew. leczenie zachowawcze lub zaplanowanie leczenia zabiegowego. Kolejne wizyty trwają do 20 minut.

Odznaczenia państwowe dla pracowników Szpitala św. Rafała

21 kwietnia 2023 roku w Małopolskim Urzędzie Wojewódzkim w Krakowie odbyła się uroczystość wręczenia odznaczeń państwowych pracownikom Szpitali z terenu województwa małopolskiego, zasłużonym na rzecz ochrony i bezpieczeństwa zdrowia publicznego – w tym w szczególności zaangażowanych w walce z pandemią COVID-19.

Złote, Srebrne i Brązowe Krzyże Zasługi, Złote Medale za Długoletnią Służbę oraz Medale Stulecia Odzyskanej Niepodległości – łącznie 43 odznaczenia państwowe wręczył Łukasz Kmita – Wojewoda Małopolski, wszystkim tym, którzy stali na pierwszej linii frontu walki z niewidzialnym wrogiem.

Wśród odznaczonych osób, znaleźli się specjaliści ze Szpitala św. Rafała w Krakowie:

Pani Marta Borońska-Zwierczyk – Srebrny Krzyż Zasługi

Pan Jacek Jąkała – Srebrny Krzyż Zasługi

Pan Jarosław Pawlik – Srebrny Krzyż Zasługi

Pani Magdalena Sikorska – Srebrny Krzyż Zasługi

Pani Dorota Trzcionkowska – Brązowy Krzyż Zasługi

„Serdecznie gratulujemy wszystkim odznaczonym. Jednocześnie pragnę bardzo podziękować wszystkim pracownikom Grupy Scanmed za ciężką pracę i walkę o nasze zdrowie w okresie pandemii COVID-19” – powiedział Andrzej Podlipski, Prezes Scanmed S.A.

Blokady stawów międzykręgowych w Szpitalu św. Rafała w Krakowie

O szybkiej, skutecznej, a co najważniejsze małoinwazyjnej metodzie, bez ryzyka związanego z klasycznym zabiegiem operacyjnym, opowiada lek. Barbara Jagiełło-Bajer specjalistka neurochirurgii, lekarz Oddziału Klinicznego Neurochirurgii Szpitala św. Rafała w Krakowie.

Dla kogo są to zabiegi? Jakie dolegliwości wskazują na potrzebę wykonania blokady? Jak rozpoznać moment krytyczny i kiedy zgłosić się do lekarza?

Lek. Barbara Jagiełło-Bajer: Blokady stawów międzykręgowych przeznaczone są dla wszystkich osób cierpiących z powodu bólów kręgosłupa. Zwykle pacjenci zgłaszają się, gdy leczenie farmakologiczne i rehabilitacyjne nie jest  wystarczająco skuteczne. Tymczasem blokada stawów międzykręgowych nawet przy ostrym bólu może przynieść zdecydowaną ulgę i przyspieszyć proces zdrowienia, jak również umożliwić skuteczną rehabilitację.

Na czym polega i jak przebiega taki zabieg?

Blokada stawów międzykręgowych polega na ostrzyknięciu stawów międzykręgowych lekiem znieczulającym ze sterydem. Blokadę wykonuje się pod  kontrolą USG lub RTG. Pacjent leży na brzuchu, po dezynfekcji w okolicę stawów międzykręgowych pod kontrolą USG lub RTG podaje się leki.

Jakie są przeciwwskazania do wykonania zabiegu?

Przeciwwskazaniem do blokady są: czynny stan zapalny np. infekcja, uczulenie na leki używane do blokady, przyjmowanie leków przeciwzakrzepowych – wówczas pacjenta należy wcześniej  przygotować.

Jak się trzeba przygotować do zabiegu?

Do blokady nie trzeba się specjalnie przygotowywać, przygotowanie dotyczy tylko pacjentów przyjmujących leki przeciwkrzepliwe lub przeciwpłytkowe, wówczas każdy pacjent jest indywidualnie przygotowywany po konsultacji z lekarzem prowadzącym. Dobrze też, jeśli blokada nie jest wykonywana bezpośrednio po posiłku.

Czy zabieg boli?

Blokada stawów międzykręgowych polega na wkłuciu igły w okolicę stawu międzykręgowego, samo ukłucie może powodować ból jak przy zastrzyku. Zwykle pacjenci mówią, że bardziej się bali, niż bolało. Jednak trzeba wziąć pod uwagę, że niektóre osoby z niskim progiem bólu wkłucie igły mogą odczuwać jako bolesne.

Jaki jest efekt zabiegu? Czy ulga przychodzi natychmiast? Na jak długo „starcza” taki zabieg?

W większości przypadków już bezpośrednio po blokadzie chory odczuwa ulgę, niekiedy jednak efekt przeciwbólowy może pojawić się po kilku dniach. Przyjmuje się, że jeśli efekt przeciwbólowy po blokadzie utrzymuje się przynajmniej przez trzy miesiące to blokada jest skuteczna. Są pacjenci, którzy po blokadzie mają wyraźną poprawę nawet przez pól roku, rok i dłużej.

Ile trwa pobyt w szpitalu? Jak długo jest się wyłączonym z codziennych aktywności?

Blokadę wykonuje się w tym samym dniu, w którym chory się zgłasza i niedługo po niej może pójść do domu. Po zabiegu nie ma konieczności korzystania ze zwolnienia lekarskiego, chyba, że stan chorego tego wymaga, jest to rozpatrywane indywidualnie.

W jakich sytuacjach taka pomoc jest niewystarczająca? Kiedy potrzebny jest inny rodzaj zabiegu jak operacja czy stymulator?

Należy podkreślić, że blokada stawów międzykręgowych jest elementem diagnostycznym bólu kręgosłupa i może nam przybliżyć, gdzie leży źródło bólu, co umożliwi skuteczniejszą terapię. U chorych, którym blokada nie przyniosła spodziewanej poprawy należy szukać innej przyczyny dolegliwości bólowych jak np. przepukliny jądra miażdżystego lub zmian zwyrodnieniowych, które powodują ucisk na struktury nerwowe.

Jak się zapisać na zabieg?

Blokady można wykonać w Oddziale Klinicznym Neurochirurgii Szpitala św. Rafała w Krakowie. Są one wykonywane zarówno w ramach NFZ, wówczas chory zgłasza się do Poradni Neurochirurgicznej i ma wystawione skierowanie do szpitala, lub komercyjnie – wówczas pacjent umawia się na zabieg w Dziale Usług Komercyjnych.

Lek. Barbara Jagiełło-Bajer jest absolwentką Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Doświadczenie zdobywała podczas blisko 20-letniej pracy w Oddziale Neurochirurgii Szpitala Wojewódzkiego im. św. Łukasza w Tarnowie. W pracy klinicznej koncentruje się głównie na chirurgii kręgosłupa oraz leczeniu bólu przewlekłego, w tym implementacji stymulatorów. Obecnie jest lekarzem specjalistą neurochirurgii Oddziału Klinicznego Neurochirurgii Szpitala św. Rafała w Krakowie.

Operacja laparoskopowa przepukliny pachwinowej

Przepukliny pachwinowe mogą mieć podłoże genetyczne, co jest związane z zaburzeniami syntezy kolagenu oraz osłabieniem mięśni powłok brzusznych. Mogą także powstać wtórnie podczas nieprawidłowego zrośnięcia się tkanek po wcześniejszym zabiegu. Przepuklina często objawia się silnym bólem w pachwinie i podbrzuszu, wystąpieniem guza w pachwinie czy też wzdęciami i nudnościami. Uszkodzenie to może prowadzić do powstawania stanów zapalnych jamy otrzewnej i stanowi zagrożenie dla zdrowia pacjenta. Rozwiązaniem problemu może być operacja laparoskopowa. Taki zabieg w Szpitalu Św. Rafała w Krakowie przeprowadza dr n. med. Łukasz Strzępek. 

Na czym polega operacja laparoskopowa przepukliny pachwinowej? 

Dr n. med. Łukasz Strzępek: Jest to zabieg wykonywany zwykle w znieczuleniu ogólnym. Laparoskop to cienki instrument chirurgiczny z kamerą na końcu. Jest on wprowadzany przez powłoki brzucha w kierunku przepukliny. Kamera przekazuje obraz w powiększeniu na ekran monitora, co umożliwia skuteczne kontrolowanie postępów zabiegu. Następnie w okolicę przepukliny wprowadza się pozostałe instrumenty chirurgiczne, które pozwalają pracować w jamie otrzewnej.  Do naprawy miejsca powstania przepukliny jest używana siatka syntetyczna. 

Jakie są zalety operacji naprawczej przepukliny metodą laparoskopową? 

Główną zaletą zabiegu jest fakt, że operacja wykonywana jest jedynie przez małe nacięcia przy pomocy laparoskopu.  Do zamknięcia ubytku ściany jamy brzusznej używana jest siatka z tworzywa sztucznego, a po zabiegu pacjent zwykle wraca do normalnej aktywności życiowej szybciej niż w przypadku bardziej inwazyjnych procedur. Dzięki wykorzystaniu metody laparoskopowej rzadziej występuje również ból pooperacyjny, zarówno ostry jak i przewlekły. W przypadku przepuklin pachwinowych obustronnych istnieje możliwość naprawy obydwu podczas jednej operacji. 

Jacy pacjenci kwalifikują się do zabiegu? Czy istnieją przeciwwskazania do jego przeprowadzenia? 

Z racji, że zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym, pacjent przed zabiegiem przechodzi kwalifikację anestezjologiczną. Do operacji kwalifikuje się większość pacjentów z przepuklinami, szczególnie pacjenci aktywni fizycznie, ponieważ w ich przypadku obserwowany jest szybszy powrót do sprawności oraz mniejsze dolegliwości bólowe. Operacja metodą laparoskopową jest zalecana szczególnie przy leczeniu przepuklin obustronnych. Czynnikiem dyskwalifikującym pacjenta może być przepuklina mosznowa, przy której czas zabiegu może być długi. Kwalifikacja do zabiegów prywatnych prowadzona jest obecnie w Szpitalu Św. Rafała w Krakowie, a niedługo również w placówce na ul. Armii Krajowej 5 w Krakowie.

Dr n. med. Łukasz Strzępek jest absolwentem Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Specjalizuje się w chirurgii ogólnej i onkologicznej. Odbył również wiele kursów oraz szkoleń, w Polsce i za granicą, poszerzających wiedzę zawodową. Obecnie pełni funkcję Ordynatora Oddziału Klinicznego Chirurgii Onkologicznej i Chirurgii Ogólnej w Szpitalu Św. Rafała w Krakowie. 

Dr n. med. Łukasz Strzępek

Artykuł Zespołu badawczego pod kierunkiem dr. n. med. Bartosza Godlewskiego w European Spine Journal

Z przyjemnością informujemy o sukcesie dr. n. med. Bartosza Godlewskiego, neurochirurga ze Szpitala Św. Rafała, którego oryginalną pracę badawczą opublikowano w European Spine Journal. Jest to europejskie prestiżowe czasopismo zajmujące się chirurgią kręgosłupa, kategorii Q1 z tzw. listy filadelfijskiej oraz ze współczynnikiem Impact Factor: 2.721.

Praca pt. „Adjacent segment mobility after ACDF considering fusion status at the implant insertion site” jest częścią wieloletniego projektu i efektem pracy Zespołu badawczego dotyczącego zachowania się kręgosłupa szyjnego po jego leczeniu operacyjnym. Materiał jest ogólnodostępny w międzynarodowej bazie publikacji medycznych PubMed.

Artykuł dr. n. med. Bartosza Godlewskiego zostanie również zaprezentowany podczas zjazdów naukowych Polskiego Towarzystwa Neurochirurgów oraz Polskiego Towarzystwa Chirurgii Kręgosłupa.

Polecamy lekturę: https://rdcu.be/c7D0O

Serdecznie gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów!

Dr n. med. Bartosz Godlewski – ukończył studia na Wydziale Lekarskim Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi, następnie uzyskał specjalizację w dziedzinie neurochirurgii pracując w Klinice Neurochirurgii i Chirurgii Nerwów Obwodowych Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. WAM w Łodzi. W 2007 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk medycznych po obronie pracy dotyczącej chirurgicznego leczenia choroby dyskowej kręgosłupa szyjnego. W latach 2011-2012 odbył staż naukowy na Oddziale Neurochirurgii Szpitala Uniwersyteckiego w Melbourne (Department of Neurosurgery. The Royal Melbourne Hospital. The University of Melbourne). Członek Polskiego Towarzystawa Chirurgii Kręgosłupa.

Świadczenia profilaktyczne w ramach NFZ w krakowskich placówkach Grupy Scanmed

W krakowskich placówkach specjalistycznych należących do Grupy Scanmed wykonano w ostatnim czasie w ramach NFZ ponad 4000 badań profilaktycznych. Dotyczyły one m.in. wczesnej diagnostyki raka piersi, raka szyjki macicy, chorób układu krążenia, profilaktyki 40+.

Mamy bardzo dobrze przygotowane programy profilaktyczne, które dają nam możliwość częstszego i skutecznego rozpoznania choroby we wczesnych stadiach jej zaawansowania – co jest także równoznaczne z lepszym rokowaniem. Badania są bezpłatne i nie wymagają skierowania, co znacznie skraca ścieżkę diagnostyczną i zachęca do ich wykonania. To bardzo istotne w przypadku chorób nowotworowych, które są jedną z głównych przyczyn zgonów, a umieralność z ich powodu w naszym kraju należy do najwyższych w Europie. – mówi lek. Paweł Gruszecki, Koordynator Ginekologii Onkologicznej i Uroginekologii w Szpitalu św. Rafała w Krakowie Ogromnym wsparciem jest także opieka koordynatora dająca obecnie doskonałą możliwość identyfikacji osób z wysokim ryzykiem zachorowania, a nam lekarzom możliwość wdrożenia skutecznego leczenia i zapobiegania późnym konsekwencjom chorób. – dodaje lek. Gruszecki.

W odpowiedzi na potrzeby mieszkanek regionu Szpital św. Rafała w Krakowie wyposażył pracownię diagnostyki obrazowej w mammograf nowej generacji – wykorzystujący technikę cyfrową, z użyciem niskiej dawki promieniowania, co jest wielką korzyścią dla pacjentek. Inwestycja ta została zrealizowana w ramach programu „Narodowa Strategia Onkologiczna” w zakresie zadania „Zakup aparatury diagnostycznej dla wczesnego wykrywania nowotworów- mammografy” i dofinansowana ze środków Budżetu Państwa.

Programy NFZ to wspaniała możliwość, aby zadbać o swoje zdrowie i uniknąć często bardzo przykrych konsekwencji, które niesie za sobą zaawansowana postać choroby. Wierzymy, że przyjdzie taki czas, że w Polsce nie będziemy już musieli leczyć zbyt późno zdiagnozowanych problemów zdrowotnych, kiedy szanse na całkowite wyleczenie są już zdecydowanie mniejsze, niż na wczesnym etapie choroby. – podsumowuje ekspert.

Więcej informacji na temat realizacji świadczeń profilaktycznych w ramach NFZ  na przykładzie Krakowa w artykule: https://gazetakrakowska.pl/w-krakowie-na-badania-profilaktyczne-zglasza-sie-coraz-wiecej-mieszkancow/ar/c14-17369709

lek. Paweł Gruszecki

Dzień Kobiet ze Szpitalem św. Rafała!

Dzień kobiet tuż-tuż, dlatego już teraz chcielibyśmy przypomnieć wszystkim kobietom, jak ważne jest wykonywanie regularnych badań i dbanie o swoje zdrowie.

Przez cały marzec wszystkie Panie mogą skorzystać ze specjalnej oferty!

Szpitalu Św. Rafała Pacjentki mogą skorzystać z pakietu badań laboratoryjnych w promocyjnej cenie 299zł (cena regularna: 557 zł, najniższa cena w ciągu ostatnich 30 dni: 557 zł), w skład którego wchodzą:

  • CA 15-3
  • (CA-125, HE4)-TEST ROMA
  • Glukoza
  • Morfologia analizator 5 diff
  • Profil lipidowy
  • Profil Wątrobowy
  • Magnez
  • Trijodotyronina wolna FT3
  • TSH
  • Tyroksyna wolna FT4
  • Wapń
  • Żelazo
  • Witamina D 25-OH

Jeśli chcesz poznać więcej szczegółów – zadzwoń: + 48 12 629 88 00

Lekarze ze Szpitala św. Rafała z referatami na ważnych konferencjach

26 listopada 2022 zakończył się IX Zjazd Polskiego Towarzystwa Chirurgii Kręgosłupa (PTChK) w Opolu, który był najważniejszym wydarzeniem naukowym w tym roku w Polsce dla wszystkich zajmujących się chirurgią kręgosłupa.

Specjaliści z Pododdziału Chirurgii Kręgosłupa Szpitala św. Rafała w Krakowie należącego do Grupy Scanmed, bardzo aktywnie uczestniczyli w tym wydarzeniu. Dr n. med. Bartosz Godlewski, lek. med. Maciej Dominiak, dr hab. n. med. Krzysztof Zapałowicz oraz lek. med. Adam Bębenek wygłosili 4 prelekcje naukowe, które spotkały się z bardzo dużym zainteresowaniem uczestników. Jedna z prac wygłoszonych przez dr. n. med. Bartosza Godlewskiego była oryginalną pracą badawczą, której wyniki zostały opublikowane miesiąc temu w międzynarodowym czasopiśmie naukowym Journal of Clinical Medicine.

We wrześniu 2022 odbył się również XLIII Zjazd Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego w Warszawie. W czasie zjazdu dr n. med. Bartosz Godlewski, wygłosił referat na temat pracy pt. „Implanty wykonane z PEEK a implanty PEEK pokryte warstwą tytanową w leczeniu chirurgicznym kręgosłupa szyjnego. Porównanie zrostu kostnego”, której jest współautorem. Dr Godlewski był również jednym z moderatorów sesji naukowej pt. „Złamania kręgosłupa – wyzwanie i perspektywa”. Przydzielenie przez organizatorów współprzewodniczenia sesji jest dużym wyróżnieniem.

W 2022 roku w Szpitalu św. Rafała w ramach Pododdziału Chirurgii Kręgosłupa przeprowadzono kilka szkoleń z zakresu chirurgii kręgosłupa. Były to szkolenia zarówno teoretyczne jak i praktyczne na Bloku Operacyjnym. Dotychczas przeszkolonych zostało pięciu lekarzy (neurochirurgów oraz ortopedów).

Nowatorski zabieg embolizacji tętniaka w Szpitalu Św. Rafała

27 września 2022 roku w Szpitalu Św. Rafała w Krakowie Dr n. med. Mariusz Banach i Profesor Joachim Klisch (Helios Klinikum Erfurt) wykonali zabieg leczenia skomplikowanego tętniaka mózgu u 73 letniej pacjentki, stosując nowatorską metodę embolizacji z użyciem urządzenia WEB.

Opis przypadku

W 2016 roku u 67 letniej wówczas pacjentki wykryto olbrzymiego tętniaka o szerokiej szyi w rozwidleniu prawej tętnicy środkowej mózgu (RMCA). Chora była operowana klasycznie w 2017 roku – wykonano wówczas częściowe klipsowanie tętniaka, pozostawiając jego sporą część (8 mm x 7 mm x 6 mm), ponieważ ścianki tętniaka były w tym miejscu zwapniałe. Założenie w tym miejscu klipsa mogłoby skutkować zamknięciem naczyń odchodzących od rozwidlenia RMCA i rozległym udarem niedokrwiennym mózgu. Ze względu na szeroką szyję tętniaka, która obejmowała naczynia odchodzące od rozwidlenia i bardzo skomplikowany kształt worka tętniaka, nie kwalifikował się on do klasycznych technik leczenia endowaskularnego. Dlatego w tym przypadku zastosowano nowatorską metodę embolizacji z użyciem urządzenia WEB (Woven EndoBridge).

Tętniaki i metody leczenia

Tętniaki o szerokiej szyi, które są zlokalizowane w rozwidleniach tętnic mózgowych (Wide-necked bifurcation aneurysms – WNBAs) stanowią 26–36% wszystkich tętniaków mózgu.

Leczenie takich tętniaków jest trudne technicznie – szeroka szyja tętniaka obejmuje zwykle naczynia odchodzące z rozwidlenia tętnicy, a zachowanie drożności tych naczyń, przy jednoczesnym osiągnieciu trwałego zamknięcia tętniaka, jest konieczne dla utrzymania przepływu mózgowego. Do tej pory takie tętniaki mogły być leczone wyłącznie techniką klasycznej operacji z otwarciem czaszki i założeniem klipsa na tętniaka, choć i tak nie zawsze udawało się całkowicie wyłączyć tętniaka z krążenia. Wprowadzenie nowych metod, do których należy niewątpliwie WEB, otwiera nowe możliwości leczenia pacjentów z tak skomplikowanymi tętniakami i to za pomocą jedynie niewielkiego nakłucia w pachwinie.

Czym jest WEB?

Woven EndoBridge (WEB) został opracowany specjalnie do leczenia WNBAs. Urządzenie WEB jest dostępne do użytku klinicznego w Europie od 2011 roku. W 2019 roku w USA urządzenie WEB zostało zatwierdzone przez Agencję ds. Żywności i Leków (US FDA) do leczenia pękniętych i niepękniętych tętniaków z szeroką szyjką przedniej tętnicy łączącej (ACA), tętnicy środkowej mózgu (MCA), tętnicy szyjnej wewnętrznej (ICA) i rozwidlenia tętnicy podstawnej (BA).

Urządzenie WEB zbudowane jest z drutów nitinolowych z platynowym rdzeniem w oplocie samorozprężającej się siatki (rysunek 1). Po umieszczeniu urządzenia WEB w tętniaku, zamyka ono ubytek ściany naczynia na poziomie szyjki tętniaka i tworzy barierę, dzięki której dochodzi do zaburzenia napływu krwi do worka tętniaka. Stwarza to idealne warunki do wytworzenia się skrzepliny w worku tętniaka. Z drugiej strony delikatna i bardzo gęsto utkana siateczka urządzenia WEB staje się rusztowaniem dla komórek śródbłonka naczynia napełzających z prawidłowej ściany naczynia. Komórki śródbłonka osadzają się w siateczce i odtwarzają w tym miejscu prawidłową ściankę naczynia, co prowadzi do ostatecznego wyłączenia tętniaka z krążenia.

Delikatnie utkana siateczka WEB stanowi znacznie lepsze rusztowanie dla rozwoju śródbłonka niż spleciona masa  stosowanych rutynowo w zabiegach embolizacji spiral platynowych.

Proces implantacji WEB

Urządzenie WEB „samocentruje się” – rozszerza się w worku tętniaka, delikatnie odpycha od najbliższej ściany do środka tętniaka i dopasowuje idealnie do kształtów tętniaka (rysunek 2). Daje to możliwość lepszej kontroli podczas zamykania najtrudniejszych tętniaków czyli dużych WNBAs o nieregularnych kształtach. Dotychczas leczenie takich tętniaków było możliwe wyłącznie za pomocą klasycznego zabiegu otwarcia czaszki i klipsowania tętniaka. Dzisiaj już mamy technikę, która pozwala zamknąć nawet najtrudniejsze tętniaki mózgu za pomocą małego nakłucia tętnicy w pachwinie.

Dodatkową zaletą  urządzenia WEB jest to, że podczas procesu implantacji  jest ono w pełni wymienialne. Jeśli okaże się, że dobrany przez operatora rozmiar nie dopasowuje się idealnie do kształtów tętniaka, można je usunąć i wymienić na urządzenie o innym rozmiarze lub kształcie. Pozwala to na optymalne dobranie odpowiedniego urządzenia WEB do danego tętniaka. Dopiero wtedy podłącza się specjalne urządzenie odczepiające i pozostawia odpowiedni WEB w worku tętniaka. 

Przygotowanie pacjenta

Podwójna terapia przeciwpłytkowa (Acard + Plavix) nie jest konieczna w przypadku urządzenia WEB, gdyż całe urządzenie jest umieszczone w tętniaku.  Po zabiegu, w przypadku tętniaków o dużej szyi, można rozważyć leczenie przeciwpłytkowe (np. sam ACARD), zwłaszcza jeśli siatka urządzenia uwypukla się do światła tętnicy macierzystej.

Postępowanie pooperacyjne

Kontrolna angiografia jest zwykle wykonywana 6 miesięcy po leczeniu. Może to być angiografia rezonansu magnetycznego (MRA) lub badanie DSA (cyfrowa angiografia subtrakcyjna).

Kontakt do Szpitala Św. Rafała

Zapraszamy do kontaktu z Działem Usług Komercyjnych: tel. 785 057 870 lub 532 348 371

Dr n. med. Mariusz Banach jest absolwentem Akademii Medycznej im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, którą z wyróżnieniem ukończył w 2002 r.

Od 2013 roku związany jest ze Szpitalem św. Rafała, gdzie w ramach Oddziału Klinicznego Neurochirurgii z powodzeniem zajmuje się leczeniem Pacjentów, przeprowadzając na co dzień zabiegi z zakresu neurochirurgii, chirurgii kręgosłupa oraz neuroradiologii interwencyjnej.

Pakiety badań profilaktycznych

Badania profilaktyczne to klucz do dobrej kondycji i długiego życia. Dzięki nim możemy skontrolować nasz stan zdrowia i szybko zareagować gdy dzieje się coś niepokojącego w naszym organizmie.
Niezależnie od prowadzonego przez nas trybu życia, każdy powinien wykonywać badania profilaktyczne przynajmniej raz w roku.

Dlatego z myślą o Pacjentach we współpracy z Lekarzami ze Szpitala Św. Rafała przygotowaliśmy Pakiety badań profilaktycznych:

Szczegóły: https://swrafal.pl/pakiety-profilaktyczne/

Zadbaj o swoje zdrowie już dziś i umów się na badania!

Szczegółowych informacji dotyczących realizacji Pakietów badań profilaktycznych udzieli Katarzyna Roman: 785 057 870

Nie każda zmiana w piersi oznacza raka. Musimy pamiętać także o tym, że wcześnie wykryty rak piersi jest chorobą, którą można wyleczyć.

O raku piersi, diagnostyce i metodach leczenia – opowiada dr n.med. Wojciech Pirowski, specjalista chirurgii ogólnej i chirurgii onkologicznej

Panie Doktorze jakie objawy daje rak piersi?

Dr n. med. Wojciech Pirowski: Pacjentkę zaniepokoić powinno wyczuwalne nowo powstałe zgrubienie w piersi, które najczęściej jest niebolesne,  może być ruchome lub nieruchome względem ściany klatki piersiowej. Dodatkowo także wciągnięcie brodawki sutkowej lub skóry (tzw. objaw skórki pomarańczowej), powiększenie jednej piersi, wyciek krwisty z brodawki sutkowej mogą świadczyć o rozwoju raka piersi.

Czy zawsze zmiana w piersi oznacza raka? U jak dużej grupy kobiet on występuje?

Nie, najczęściej okazuje się, że wyczuwalne zgrubienie w piersi to nowo powstała torbiel, czyli zmiana  o charakterze łagodnym.

Rocznie w Polsce u kobiet diagnozuje się około  24 tysiące nowych przypadków zachorowania na raka piersi.

Czy istnieją czynniki ryzyka zachorowania na raka piersi? Jakie są czynniki protekcyjne w przypadku tego nowotworu?

Do najważniejszych czynników ryzyka rozwoju raka piersi zaliczamy przede wszystkim wiek kobiet. Liczba zachorowań zwiększa się po 50 r.ż., 80% zachorowań odnotowuje się po menopauzie. Dodatkowo oczywiście czynnik genetyczny, ale i m.in. wczesna pierwsza miesiączka, późna pierwsza ciąża, palenie papierosów, otyłość, antykoncepcja hormonalna czy hormonalna terapia zastępcza zwiększają ryzyko zachorowania na raka piersi.

Głównym czynnikiem protekcyjnym jest przede wszystkim profilaktyka pierwotna, czyli unikanie otyłości, dieta niskotłuszczowa, ograniczenie alkoholu i palenia papierosów. Bardzo ważna jest także profilaktyka wtórna, czyli badania przesiewowe, tak jak mammografia. Nie należy zapominać również o samobadaniu piersi raz w miesiącu oraz w niektórych przypadkach uzupełniającym USG piersi.

Jak wygląda diagnostyka raka piersi?

Diagnostyka raka piersi to przede wszystkim mammografia jako badanie przesiewowe zalecane u kobiet od 50 do 69 roku życia, wykonywane co 2 lata. A  U młodszych kobiet  zaleca się wykonywanie samobadania piersi raz w miesiącu oraz uzupełniające USG piersi  raz w roku.

W przypadku stwierdzenia podejrzanej zmiany litej należy wykonać biopsję gruboigłową lub biopsję gruboigłową wspomaganą próżnią tzw. mammotomiczną.  Natomiast w torbielach można wykonać biopsję cienkoigłową.

Jak wygląda leczenie nowotworu piersi?

Leczenie raka piersi opiera się na zatwierdzonych wytycznych. W Polsce mamy dostęp do najnowocześniejszych badań diagnostycznych oraz wszystkich dostępnych form leczenia. Opieramy się na światowych standardach i wytycznych, tak samo rak piersi leczony jest u nas jak i np. w Niemczech, Włoszech, USA. Decyzja o zastosowaniu określonego typu leczenia jest związana z wiekiem chorej, stopniem zaawansowania raka oraz podtypem biologicznym raka.

Czy zawsze konieczna jest amputacja piersi? Kiedy można wykonać operację oszczędzającą pierś (tzw. BCT)?

Metodą z wyboru jest zabieg oszczędzający pierś z uzupełniającą radioterapią.

Natomiast w przypadku przewidywanego złego efektu estetycznego, gdy np. zmiana jest duża w stosunku do wielkości piersi, możemy wykonać mastektomię podskórną z jednoczesną rekonstrukcją ekspanderem lub implantem.

Mastektomia prosta jest  wykonywana coraz rzadziej, a najczęstszym jej powodem jest wysokie zaawansowanie zmiany lub brak zgody Pacjentki na uzupełniającą radioterapię.

Jak można odtworzyć pierś po zabiegu amputacji?

Zalecaną metodą z wyboru jest odtworzenie piersi za pomocą tkanek własnych. Są to najczęściej tzw. płaty uszypułowane skórno-tłuszczowe. Często wykonuje się także rekonstrukcje z użyciem płata z mięśnia najszerszego grzbietu (tzw. płat LD) i tutaj używamy najpierw ekspandera, a następnie docelowego implantu.

Jak wygląda leczenie po zabiegu operacyjnym? Czy zawsze Pacjentka kierowana jest na chemio i/lub radioterapię?

Należy pamiętać, że w każdej chorobie nowotworowej podstawową metodą leczenia jest chirurgia.

Tak jest również w leczeniu raka piersi, gdzie chemioterapia i hormonoterapia są metodami uzupełniającymi, które w zależności od typu i stopnia zaawansowania raka można zastosować przed lub  po zabiegu operacyjnym.

Radioterapia stosowana jest zawsze po zabiegu oszczędzającym pierś, a w szczególnych przypadkach po mastektomii.

Czy po diagnozie lub w trakcie leczenia pacjentka powinna otrzymywać wsparcie psychologiczne? Czy szpital zapewnia taką opiekę?

Oczywiście, że tak! Zarówno po diagnozie, jak i w trakcie leczenia opieka psychologa powinna być częścią procesu leczenia Pacjentki.

Dr n.med. Wojciech Pirowski ukończył Wydział Lekarski Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie w 2007r. Po odbyciu stażu podyplomowego rozpoczął specjalizację z chirurgii ogólnej w ramach rezydentury w Klinice Chirurgii Ogólnej, Onkologicznej i Naczyniowej 5 Wojskowego Szpitala Klinicznego w Krakowie. W 2015 r. uzyskał tytuł specjalisty chirurgii ogólnej. W 2018 r. po odbyciu stażu w Świętokrzyskim Centrum Onkologii uzyskał tytuł specjalisty chirurgii onkologicznej.

W 2017 roku uzyskał Certyfikat diagnostyki ultrasonograficznej gruczołu piersiowego Sekcji Ultrasonografii Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego oraz certyfikat umiejętności w zakresie biopsji gruboigłowych wspomaganych próżnią pod kontrolą USG (biopsji mammotomicznych). Zajmuje się chirurgią onkologiczną i plastyczną gruczołu piersiowego, chirurgią powłok brzusznych. Szczególnym zainteresowaniem jest diagnostyka ultrasonograficzna i inwazyjna gruczołu piersiowego, leczenie chirurgiczne raka piersi z użyciem technik onkoplastycznych, leczenie chirurgiczne czerniaka. Prowadzi szkolenia i warsztaty z zakresu diagnostyki inwazyjnej gruczołu piersiowego-biopsje gruboigłowe i biopsje gruboigłowe wspomagane próżnią.

Członek Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej

Endometrioza – choroba utrudniająca życie kobietom

Endometrioza to choroba przewlekła, która występuje w od 2 do 10% populacji kobiet, a jej zwiększone występowanie obserwujemy u Pacjentek, które leczą się z powodu niepłodności. Wtedy wynosi ono nawet 30-40% – opowiada dr Paweł Gruszecki, specjalista położnictwa i ginekologii oraz ginekologii onkologicznej, Koordynator Ginekologii Onkologicznej i Uroginekologii w Szpitalu św. Rafała w Krakowie.

Panie Doktorze czym jest endometrioza?  

Dr Paweł Gruszecki: Endometrioza wg aktualnych badań to choroba związana z występowaniem tkanki endometrialnej, czyli błony śluzowej macicy, poza jej normalnym miejscem występowania –  macicą. Tak naprawdę może ona znajdować się w różnych miejscach organizmu: w jajnikach, otrzewnej, jelicie lub pęcherzu, a w wyjątkowych przypadkach także w płucach czy opłucnej. 

Z czego wynika występowanie endometriozy? Czy jest dziedziczona, uzależniona od stylu życia?  

Nie ma jednoznacznego określenia dokładnej przyczyny jej powstawania, a hipotezy są różne. Najczęstszą jest tzw. wsteczne przepływanie krwi w trakcie miesiączki do jamy brzusznej, gdzie złuszczona podczas menstruacji błona śluzowa zagnieżdża się i po jakimś czasie zaczyna dawać objawy. 

Jak do tej pory nie stwierdzono żadnego genu, który miałby odpowiadać za dziedziczenie tej choroby. Wiadomo natomiast, że w niektórych rodzinach występuje ona częściej. 

Jak wiele kobiet choruje na endometriozę?  

Według aktualnych statystyk na endometriozę choruje średnio co 10 kobieta. Zwiększone występowanie choroby obserwujemy u Pacjentek, które leczą się z powodu niepłodności i wynosi ono nawet 30-40%. 

Czy daje jakieś charakterystyczne objawy, które powinny zaniepokoić pacjentkę?  

Objawy endometriozy związane są z cyklem menstruacyjnym i powiązane są głównie z poziomem hormonów – przede wszystkim estrogenu. W związku z tym pojawiają się cykliczne, regularne bóle występujące przed, w trakcie i krótko po miesiączce. 

Tkanka endometrialna, która zagnieżdża się poza macicą reaguje podobnie, jak tkanka endometrialna w macicy, więc dochodzi do krwawień, stanów zapalnych, tworzenia się zrostów w obrębie miejsc, gdzie ta tkanka się znajduje, a to z kolei wiąże się ze znacznym dyskomfortem i bólem. 

Czy jeśli kobieta chodzi regularnie do ginekologa, lekarz jest w stanie wykryć tę chorobę na wczesnym etapie? W jaki sposób się ją diagnozuje?  

To zależy od tego jakie cechy wykazuje endometrioza. 

Może być bezobjawowa, kiedy Pacjentka nie ma żadnych dolegliwości i dopiero podczas badania kontrolnego lekarz stwierdza typowe dla endometriozy zmiany np.: torbiele. 

W przypadku endometriozy objawowej, badanie najczęściej wykazuje podejrzane zmiany i konieczna jest dalsza diagnostyka w celu potwierdzenia choroby. 

Może się też zdarzyć tak, że u Pacjentki występują silne dolegliwości, a odpowiedzialne za nie ogniska endometriozy są tak niewielkie, że prawie niezauważalne podczas badania ginekologicznego. 

Dlatego zawsze mając pacjentkę z podejrzeniem endometriozy, należy wykonać dodatkowo badania obrazowe. Najczęściej jest to USG ginekologiczne, które może zostać uzupełnione o rezonans magnetyczny. Ostateczne potwierdzenie daje jednak badanie histopatologiczne ognisk endometriozy pobranych podczas operacji, których czasami nawet badania obrazowe mogą nie wykazać. 

Co endometrioza zmienia w stylu życia pacjentek? Wymaga stosowania konkretnej diety, wykonywania określonych badań np. raz w roku?  

Wszystko uzależnione jest od dolegliwości, które endometrioza powoduje. Zdarzają się sytuacje, kiedy są one nieprzyjemne i powodują lekki dyskomfort, ale ostatecznie są akceptowalne przez pacjentkę. Może być też tak, ze dolegliwości ze względu na swoje nasilenie zmieniają  całkowicie funkcjonowanie kobiety.  Na szczęście, w prawie każdym przypadku mamy  możliwość pomóc pacjentce wdrażając różne formy leczenia:  terapie farmakologiczne, operacyjne, albo metody uzupełniające  m.in. odpowiednio dobraną dietę, zmianę aktywności fizycznej czy fizjoterapię.

Natomiast jeśli chodzi o standardowe postępowanie, niezbędne są regularne kontrole ginekologiczne, dostosowane do natężenia dolegliwości i zmian. Zdaje się, że wizyta u lekarza co 6 miesięcy jest w zupełności wystarczająca. Należy równocześnie pamiętać o regularnych badaniach, które są bardzo istotne ze względu na zwiększone ryzyko występowania u pacjentek z endometriozą raka jajnika, raka piersi oraz raka tarczycy. 

W jaki sposób leczy się endometriozę? Czy da się ją w ogóle wyleczyć czy pracuje się nad spowolnieniem lub zatrzymaniem rozwoju? Czy wystarczy farmakoterapia czy wymagana jest ingerencja chirurgiczna np. na zaawansowanym etapie rozwoju endometriozy?  

Endometrioza obecnie określana jest mianem choroby przewlekłej, takiej jak cukrzyca czy nadciśnienie.  

Całkowicie wyleczyć jej się nie da, natomiast tak jak wspominałem, możemy ograniczyć dolegliwości z nią związane. Do dyspozycji mamy leczenie farmakologiczne, czy to w formie leków przeciwbólowych, leków hormonalnych, jak również leczenie operacyjne. Oczywiście dużo mówi się o metodach tzw. komplementarnej medycyny, czyli uzupełniających terapię farmakologiczną czy operacyjną o odpowiednio dobraną dietę, ćwiczenia, fizjoterapię. 

Czy endometrioza jest równoznaczna z bezpłodnością? Czy może utrudnić zajście w ciążę?  

Proszę pamiętać, że choroba ta występuje u ok. 30-40% Ppacjentek z niepłodnością, więc automatycznie redukuje ona możliwość zajścia w ciążę. Nie można natomiast  jednoznacznie traktować tych pacjentek, jako bezpłodnych. 

Lek. Paweł Gruszecki

Specjalista ginekologii onkologicznej

Specjalista położnictwa i ginekologii

Koordynator Ginekologii Onkologicznej i Uroginekologii – Szpital św. Rafała w Krakowie

Ordynator Oddziału Ginekologii i Położnictwa – Szpital im. Rudolfa Weigla w Blachowni

Promocyjne ceny pakietów badań laboratoryjnych w Szpitalu św. Rafała!

Do końca września Pacjenci mogą skorzystać z promocyjnych cen pakietów badań laboratoryjnych w Szpitalu św. Rafała w Krakowie. Są to m.in. pakiety dla osób chcących przebadać tarczycę, serce, czy wątrobę, ale również ogólne, które powinien wykonywać każdy w ramach profilaktyki.


Szczegóły pakietów:
Pakiet zdrowa tarczyca (100 zł)
• TSH
• FT3
• FT4 • anty TPO
• anty TG
Pakiet menopauza (60 zł)
• estradiol
• luteotropina (LH)
• folikulotropina (FSH)

Hormony kobiece – owulacja (75 zł)
• estradiol
• folikulotropina (FSH)
• progesteron
• Luteotropina (LH)

Diagnostyka płodności – kobieta (120 zł)
• estradiol
• FSH
• Progesteron • luteotropina (LH)
• globulina wiążąca hormony płciowe SHBG

Hormony kobiece – zaburzenia miesiączkowania (90 zł)
• estradiol
• FSH
• Progesteron • Prolaktyna
• luteotropina (LH)

Zdrowa wątroba (70 zł)
• ASPAT
• ALAT
• fosfataza zasadowa
• bilirubina całkowita • GGTP
• przeciwciała HCV
• HBS antygen

Zdrowe serce (70 zł)
• Morfologia krwi
• Kreatynina
• Sód
• Potas
• ASPAT
• ALAT
• Bilirubina • Lipidogram pełny
• Glukoza
• Hemoglobina glikowana
• Kwas Moczowy
• TSH
• Badanie ogólne moczu

Zdrowe Nerki (40 zł)
• mocz – badanie ogólne
• sód
• potas
• mocznik • kreatynina
• kwas moczowy
białko całkowite

Ocena ryzyka cukrzycy (40 zł)
• glukoza
• mocz – badanie ogólne
• hemoglobina glikowana
• mikroalbuminuria

Pakiet dla kobiet planujących ciążę (250 zł)
• ob.
• morfologia
• glukoza
• cholesterol całkowity
• ALAT
• kreatynina
• wapń całkowity
• magnez
• CRP • TSH
• Prolaktyna
• HBS przeciwciała
• kiła
• toksoplasma gondi IGG
• różyczka IGG
• CMV IGG
• chlamydia trachomatis IGG
• P/C p. kardiolipinie w kl. IGG/IGM/ Elisa

Pakiet osteoporoza (50 zł)
• wapń całkowity
• fosfor nieorganiczny
• wit. D 25 OH

Pakiet dla każdego (100 zł)
• OB.
• morfologia
• INR
• APTT
• fibrynogen
• glukoza
• sód
• potas
• lididogram (CHOL, HDL, LDL, TG)
• próby wątrobowe (albuminy, ASPAT, ALAT, fosfataza zasadowa, bilirubina całkowita, GGTP)
• amylaza
• mocznik
• kreatynina
• kwas moczowy
• żelazo
• wapń całkowity
• magnez
• CRP
• TSH

Pakiet dla mężczyzn (200 zł)
• OB.
• morfologia krwi
• fibrynogen
• D-dimery
• glukoza
• sód
• potas
• lididogram (CHOL, HDL, LDL, TG)
• próby wątrobowe (albuminy, ASPAT, ALAT, fosfataza zasadowa, bilirubina całkowita, GGTP)
• mocznik
• kreatynina • kwas moczowy
• CRP
• homocysteina
• TSH
• testosteron
• PSA całkowity
• Psa wolne
• Żelazo

Wybrany pakiet można kupić w Rejestracji w Szpitalu Św. Rafała.

Szczegółowych informacji udziela infolinia: 12 629 88 00

Nowoczesne metody leczenia schorzeń chrząstki stawowej

Najczęstszy objaw, z którym zgłaszają się Pacjenci do Poradni ortopedycznej to ból. Słowo odmieniane na wszystkie możliwe sposoby. Za tym objawem zazwyczaj kryje się problem dotyczący chrząstki stawowej. Jeśli nie mamy prawidłowej struktury kostnej pod chrząstką lub prawidłowej osi kończyny, problemy z chrząstką stawową będą się generować – mówi dr n. med. Tomasz Pardała z Oddziału Klinicznego Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu Szpitala Św. Rafała w Krakowie.

Panie Doktorze z jakimi objawami najczęściej zgłaszają się Pacjenci do Poradni ortopedycznej?

Najczęstszy objaw, z którym zgłaszają się Pacjenci do Poradni ortopedycznej to ból. Słowo odmieniane na wszystkie możliwe sposoby.

Za tym objawem zazwyczaj kryje się problem dotyczący chrząstki stawowej, która oryginalnie nie jest unerwiona, a więc ruch, który odbywa się w takcie poruszania się stawu jest bezbolesny.

W momencie gdy chrząstka zaczyna chorować lub ma uszkodzenia strukturalne i odkrywa się kość, która jest pod chrząstką, dolegliwości stają się nie do zniesienia.

Jak gruba jest chrząstka i czy łatwo ulega uszkodzeniom?

Chrząstka stawowa ma grubość od 2 do 4 mm w zależności od stawu, a więc wcale nie jest bardzo cienka.

Niemniej z czasem może dojść do jej uszkodzenia, choć nie każde uszkodzenie jest takie samo.

Proszę sobie wyobrazić, że na pięknej drodze asfaltowej mamy dziurę, w którą wpada koło naszego samochodu. I wyobraźmy sobie inną drogę, która jest spękana, a asfalt na całej swojej powierzchni jest nieprzyjazny w użytkowaniu. Od razu widzimy różnicę między jedną, a drugą sytuacją.

W tej pierwszej wystarczy zalać dziurę nowym asfaltem lub innym substytutem. W tym drugim przypadku trzeba położyć nowy dywanik asfaltowy, aby droga była komfortowa.

Co jest przyczyną takich sytuacji?

Czasami za taką sytuacją stoi konkretna przyczyna, np. zła jakość podłoża pod asfaltem, a czasami nadmierne zużycie drogi, np. przez zbyt ciężkie auta lub wzmożony ruch.

Podobnie rzecz ma się w przypadku stawów i nieważne, czy to jest staw kolanowy, czy biodrowy.

Jeśli nie mamy prawidłowej struktury kostnej pod chrząstką lub prawidłowej osi kończyny, problemy będą się generować.

Jakie schorzenia są najczęstszą przyczyną problemów z chrząstką w stawie kolanowym i biodrowym? Jak je można leczyć?

Najczęstszą taką sytuacją jest zaburzenie osi kolana (np. kolano szpotawe), gdzie staw nie jest w pełni prawidłowo obciążany.

Rozwiązaniem problemu jest korekcja osi kończyny, nazywana przez Pacjentów „prostowaniem kolana”, a fachowo osteotomią HTO.

We współczesnym świecie można wykonać ją z zastosowaniem cyfrowego systemu planowania i przymiarów drukowanych na drukarce 3D (tzw. PSI).

Korekcja osi kończyny umożliwia normalizację obciążenia, a więc daje chrząstce możliwość rozpoczęcia życia na nowo i uchronić Pacjenta przed dalszymi problemami.

W stawie biodrowym najczęściej spotykana sytuacja, która uszkadza chrząstkę mechanicznie to konflikt udowo-panewkowy typu CAM.

Tutaj rozwiązaniem problemu jest artroskopowa resekcja naddatku kostnego, który jest źródłem problemu.

Czy Pacjenci chętnie godzą się na leczenie operacyjne stawu?

Nie zawsze, bo mają w sobie lęk i obawy przed takim leczeniem.

Żyjemy w czasach komercji, więc branża handlowa dostarcza różnego rodzaju rozwiązania, o których skuteczności możemy dyskutować. Pacjenci oczekują podania czegoś cudownego do stawu, po czym chrząstka urośnie jak trawa po deszczu. Bardzo byśmy tego chcieli i medycyna czeka na to, ale to co nas lekarzy obowiązuje, to udzielanie Pacjentowi rzetelnej informacji bazującej na aktualnej wiedzy medycznej.

Jakie preparaty ma Pan na myśli? I który jest najskuteczniejszy?

Wszystkie działania można sprowadzić do 3 grup preparatów, czyli:

  • Kwasu hialuronowego, który dostępny jest w aptekach
  • Osocza bogatopłytkowego (PRP), które pobierane jest z krwi Pacjenta
  • Komórek macierzystych, które aktualnie zgodnie z zaleceniami pobiera się z tkanki tłuszczowej Pacjenta

Wszystkie te preparaty mają na celu zasymulowanie możliwości regeneracyjnych Pacjenta.

Teoretycznie najbardziej skuteczne powinny być komórki macierzyste, ale nadal brakuje jednoznacznych dowodów na to, że mają zbawienne działanie. Marzy nam się, aby działały jak tabletka na ból – zażywamy i po chwili widać rezultat. Ale tak nie jest. Należy tutaj również wspomnieć o sterydach podawanych dostawowo – mimo że działają silnie przeciwbólowo, to mogą też uszkadzać chrząstkę, zamiast ją chronić.

Jakie możliwości daje nam medycyna w przypadku ubytku chrząstki, czy to lokalnym czy rozległym?

Najpowszechniejsza technika to mikrozłamania. Zabieg ten polega na tym, że robimy cienkie dziurki w powierzchni, gdzie kiedyś była chrząstka po to, aby komórki ze szpiku i cały koktajl leczniczy mogły tam napłynąć i wspomóc proces regeneracji chrząstki. Oznacza to, że chrząstka w tym miejscu zacznie rosnąć. Co prawda nie będzie to oryginalna chrząstka (tzw. szklista), ale jej substytut (tzw. chrząstka włóknista).

Zwykłem mówić, że jest to swojego rodzaju podróbka, ale podróbka, która działa i sprawia, że Pacjent nie ma dolegliwości bólowych.

W przypadku, gdy ubytek chrzęstny jest duży lub głęboki, dodatkowo stosujemy membranę.

Ta metoda jest bardzo popularna na świecie, ponieważ jest wysoce skuteczna i jednocześnie względnie tania.

Czym jest membrana?

Membrana jest to coś, co wygląda jak wacik kosmetyczny. Zbudowana jest z kolagenu i służy za rusztowanie, na którym zasiedlać się będą napływające komórki. Ułatwiamy im tym samym proces odbudowy.

Czy metoda mikrozłamań jest zawsze wystarczająca? Czy mamy inne możliwości odbudowy chrząstki?

Niestety nie zawsze, zwłaszcza przy bardziej rozległych ubytkach. Technika niezwykle skuteczna w takich sytuacjach to hodowla chondrocytów (komórek chrząstki).

Polega ona na tym, że od Pacjenta pobierany jest niewielki fragment chrząstki, który wysyłamy do laboratorium, gdzie chrząstka jest hodowana i namnażana.

Następnie podczas drugiej operacji chrząstka jest fizycznie wszczepiana w obszary, gdzie jej nie ma.

Jakie są plusy i minusy tej metody?

Minusem tej technologii jest to, że leczenie jest dwuetapowe i bardzo kosztowne. Chociaż efekty są bardzo dobre i w wielu obszarach traktowana jest jako „złoty standard”.

A czy są tańsze i szybsze rozwiązania?

Oczywiście. Tańszym rozwiązaniem i jednoetapowym jest pobranie chrząstki od Pacjenta razem z fragmentem kości z obszaru, którego nie używamy i przeniesienie jej w miejsce ubytku chrząstki. Fachowo nazywamy to przeszczepem chrzęstno-kostnym (mozaikoplastyka).

Inne rozwiązanie, które w ostatnim czasie weszło na salony ortopedyczne to technika, która jest miksem tego, o czym już mówiłem. W czasie jednej operacji pobieramy od Pacjenta fragmenty chrząstki z miejsca, skąd możemy ją pobrać, następnie miksujemy je na drobne kawałki i mieszamy z  osoczem bogatopłytkowym (PRP) pobranym od Pacjenta. Uzyskaną w ten sposób pastą łatamy wszystkie ubytki w chrząstce. Całość sklejamy dodatkowo klejem tkankowym.

Czy opisane przez Pana metody leczenia zawsze przynoszą oczekiwane rezultaty?

Niestety nie i to z różnych powodów. W takich sytuacjach, niejako ostatnią deską ratunku, może być zatykanie lokalnych ubytków chrząstki gotowymi implantami. Są one skuteczne, ponieważ Pacjent relatywnie szybko dochodzi do użytkowej funkcjonalności, ale przeżywalność tego typu rozwiązań jest mocno ograniczona i należy je traktować jako rozwiązanie czasowe.

Czy Pacjent po tego typu zabiegach wymaga specjalistycznej rehabilitacji?

Wszystkie te operacje, które wiążą się z biologicznym leczeniem, czyli przeszczepienie chrząstki, hodowla czy przeszczep chrzęstno-kostny wymagają czasu, ponieważ struktury muszą ulec wygojeniu czy adaptacji. Zazwyczaj potrzeba na to 2-3 miesięcy, więc można powiedzieć, że rehabilitacja polega głównie na upływie czasu oraz na bieżącym usprawnianiu.

A czy każdy Pacjent może się poddać takiemu leczeniu?

Nie ma żadnych przeciwwskazań, aczkolwiek wiadomo, że im młodszy Pacjent, tym większy ma potencjał regeneracyjny, więc i większa szansa na sukces.

Rodzi się pytanie gdzie jest granica wieku przy której chcemy Pacjenta narażać na perypetie z tym związane i czy nie lepiej pójść w stronę wymiany stawu.

Rozmowa trwa na świecie i przyjmuje się, że taką zdroworozsądkową granicą jest piąta dekada życia, ale zdarzają się i starsi Pacjenci, którzy mają dużą wolę walki oraz  są w pełni aktywni i nie chcą rezygnować z pewnych technologii.

Pamiętajmy jednak, że mimo tego, że w dobie medycyny estetycznej na zewnątrz możemy wyglądać świetnie to niestety po przecięciu skóry, a mówię to jako chirurg, trudno jest ukryć swój pesel.

Jaką ma Pan Doktor radę dla starszych Pacjentów?

Doradzam przede wszystkim ostrożność przy podejmowaniu decyzji o korzystaniu z medycyny regeneracyjnej. Kierujmy się suchymi danymi statystycznymi i wybierajmy rozwiązania dla nas faktycznie korzystne.

Gdy poprzeczka wieku przesuwa się w górę, bardziej patrzyłbym w stronę alloplastyki stawów (wymiana stawów), która daje bardzo skuteczne i przewidywalne rozwiązania. Pozwala to Pacjentowi prowadzić prawie normalne i aktywne życie. Ale protezy stawów to już jest inna opowieść.

Dr n. med. Tomasz Pardała, specjalista ortopeda w Polsce i Wielkiej Brytanii, doktor nauk medycznych, kierownik Kliniki Ortopedii Wydziału Lekarskiego i Nauk o Zdrowiu w Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, z siedzibą w Szpitalu Św. Rafała w Krakowie. Specjalizuje się w leczeniu dużych stawów: barku, biodra i kolana, gdzie wykonuje USG oraz pełny zakres operacji. W szczególności operacje artroskopowe, operacje ratujące przed wszczepieniem protez stawów, jak również operacje wszczepiania tych protez.  Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie obronił pracę doktorską. Doświadczenie zawodowe zdobywał w Polsce i za granicą (Anglia, Szkocja).

Modernizacja Centrum Badań Obrazowych

W związku z chęcią ciągłego podnoszenia standardu świadczonych usług, a przede wszystkim w trosce o zdrowie naszych Pacjentów, wyposażyliśmy Centrum Badań Obrazowych Szpitala św. Rafała w kompletny zestaw nowoczesnego sprzętu diagnostycznego.

Centrum Badań Obrazowych tworzą pracownie:

  • Tomografii Komputerowej
  • Rezonansu Magnetycznego
  • RTG
  • Mammografii
  • USG

Nowoczesny aparat do mammografii pozwala na przeprowadzenie pełnej diagnostyki piersi.

Mammograf wyposażony jest w detektor umożliwiający obrazowanie dużych piersi na jednym obrazie. Mniejsze piersi bada równie łatwo, w dowolnej projekcji, dzięki przesuwającym się do boków detektora płytkom uciskowym.

Aparat RTG dzięki obszernej powierzchni detektora zapewnia kompleksowe badanie diagnostyczne nawet u dużych pacjentów. Technologie zastosowane w aparacie RTG pozwalają na zminimalizowanie dawki promieniowania. Dzięki temu badanie rentgenowskie jest bezpieczniejsze dla Pacjenta, a czas jego wykonywania krótszy, przy jednoczesnym uzyskaniu wyników badania obrazowego na bardzo wysokim poziomie.

Zapraszamy do skorzystania z usług Centrum Badań Obrazowych.

Zapisy i informacje: 126298800

E-sklep Umów wizytę top